به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

تب طوطی چیست و در کدام کشور‌ها شیوع یافته است؟

تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۱۵۶۰۰

شیوع بیماری عفونی «سیتاکوز» که بین انسان و دام مشترک است و توسط یک باکتری به نام «کلامیدیوفیلا پسی‌تاسی» ایجاد می‌شود، ابتدا در سال ۲۰۲۳ در اروپا مشاهده شد و اکنون در سال جاری میلادی مردمان چند کشور مختلف را درگیر کرده است.

این عفونت باکتریایی که به تب طوطی نیز معروف است، در انواع پرندگان وحشی و خانگی و طیور نظیر طوطی، عروس هلندی، مرغ عشق، کبوتر، گنجشک، مرغابی و مرغ یافت می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پرندگان آلوده همیشه بیمار به نظر نمی‌رسند، اما به هنگام نفس کشیدن یا فضله کردن، باکتری‌ها را در محیط پیرامونی خود منتشر می‌کنند.

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده، انسان‌ها معمولاً با تنفس غبار ترشحات و یا تماس با فضولات پرنده آلوده به تب طوطی مبتلا می‌شوند. گاز گرفته شدن توسط پرنده و یا تماس منقار با دهان و پوست افراد نیز ممکن است باعث ایجاد بیماری در انسان‌ها شود، هر چند تب طوطی از طریق خوردن حیوانات آلوده منتقل نمی‌شود.

مطالعات نشان می‌دهند که انتقال تب طوطی از انسان به انسان پدیده‌ای نادر، اما ممکن محسوب می‌شود. سازمان جهانی بهداشت گفته است در بیشتر موارد اخیر، مردم در معرض پرندگان اهلی یا وحشی آلوده بوده‌اند.

اکثر افرادی که به تب طوطی مبتلا می‌شوند ناخوشی خفیفی پیدا می‌کنند که پنج تا ۱۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض پرنده بیمار شروع می‌شود و می‌تواند شامل سردرد شدید، درد عضلانی، سرفه خشک، اسهال، خون‌دماغ شدن و تب و لرز باشد.

این بیماری می‌تواند طحال فرد را درگیر کند و سپس منجر به عفونت شدید شش‌ها شود. آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند عفونت را درمان کنند و این بیماری به ندرت برای انسان کشنده است.

اتریش که در سال ۲۰۲۳ دو مورد ابتلا به این بیماری را ثبت کرده بود، امسال تعداد ۱۴ مورد تایید شده تا تاریخ چهار مارس گزارش کرده است.

سازمان جهانی بهداشت می‌گوید دانمارک نیز تا ۲۷ فوریه امسال تعداد ۲۳ مورد تایید شده از ابتلا به تب طوطی را در این کشور ثبت کرده است که که بیشتر آن‌ها ناشی از قرار گرفتن در معرض پرندگان خانگی یا پرندگانی نظیر کبوتر‌های مسابقه‌ای بوده است.

مقامات بهداشت عمومی این کشور مشکوک هستند که تعداد موارد واقعی بسیار بیشتر باشد. از ۲۳ مورد ابتلا، ۱۷ نفر در بیمارستان بستری شده‌اند که ۱۵ نفرشان گرفتار ذات‌الریه شده و چهار نفر فوت کرده‌اند.

در دانمارک ابتلای دستکم یک نفر ثبت شده است که از یک پرنده خانگی تب طوطی را گرفته است. از ۱۵ مورد دیگر که اطلاعات تماس در دسترس را داشتند، ۱۲ مورد گفته‌اند که عمدتاً از طریق غذا دادن به پرندگان با پرندگان وحشی تماس داشته‌اند. این در حالی است که در سه مورد، بیماران سابقه تماس با پرندگان را نداشتند.

آلمان نیز ۱۴ مورد تاییدشده تب طوطی در سال ۲۰۲۳ و پنج مورد دیگر در سال جاری داشته است. تقریباً همه افراد مبتلا، ذات‌الریه داشته و از آن‌ها ۱۶ نفر در بیمارستان بستری شده‌اند. از ۱۹ مورد ابتلا در آلمان، پنج مورد در معرض پرندگان حیوان خانگی یا جوجه‌های بیمار قرار داشته‌اند.

به گزارش یورونیوز، این در شرایطی است که سوئد نیز از سال ۲۰۱۷ شاهد افزایش تعداد موارد ابتلا به تب طوطی بوده است. هلند نیز با ۲۱ مورد ابتلا و یک نفر فوتی از دسامبر سال گذشته، وضعیتی مشابه را داشته است.

سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده است که نظارت و کنترل شیوع این بیماری ادامه خواهد داد. این سازمان به پزشکان هشدار داده است که مراقب عفونت باشند و به صاحبان پرندگان خانگی و کارگرانی که مرتباً با پرندگان تماس دارند تذکر داده که از دستکش استفاده کنند.

این سازمان همچنین گفته است افرادی که پرندگان خانگی دارند حتما قفس‌ها را تمیز نگه داشته و از نگاه داشتن بیش از حد پرندگان در قفس‌ها خودداری کنند.

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: طوطی تب بیماری عفونی مورد ابتلا تب طوطی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۱۵۶۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از فیلمسازی بدون دیالوگ تا خندیدن به قضاوت

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، هفتمین جلسه فصل نهم پاتوق فیلم کوتاه با همکاری موسسه فرهنگی، تبلیغاتی بهمن سبز-پخش رویش، یکشنبه‌ ۹ اردیبهشت‌ ۱۴۰۳ در پردیس سینمایی بهمن برگزار شد.

در این جلسه ۴ فیلم کوتاه «شیوع» به کارگردانی میثم مرادی، «زخم» به کارگردانی سحر نورمنّور، «گرازها» به کارگردانی غلامرضا جعفری و «قضاوت» به کارگردانی آریا گازُر به نمایش درآمدند و سپس محمد علیزاده‌فرد کارگردان سینمای کوتاه به‌عنوان کارشناس و محمد صابری به‌عنوان مجری‌کارشناس برنامه به نقد این آثار پرداختند.

«شیوع»؛ فیلمی بین تجربی و داستانی

در بخش ابتدایی این نشست، فیلم «شیوع» به کارگردانی میثم مرادی با حضور این کارگردان جوان مورد بررسی قرار گرفت و محمد علیزاده درباره ویژگی «بدون دیالوگ بودن» این فیلم، توضیح داد: خیلی وقت‌ها ساخت فیلم بدون دیالوگ می‌تواند باعث ابهام شود چون شما با طیف مختلفی از مخاطبان روبه‌رو هستید. البته در فیلم‌کوتاه ما با مخاطبان خاص مواجه هستیم؛ افرادی که به شکل خاص سینما را دنبال می‌کنند. در فیلم‌هایی که به سمت این نوع روایت‌ها می‌روند کار سخت می‌شود.

وی ادامه داد: فیلم‌کوتاه «حیوان» ساخته برادران ارک هم تقریبا هیچ دیالوگی ندارد. امسال در جشنواره فیلم کوتاه تهران «ضلعی برای خروج» را هم داشتیم که آن هم دیالوگ نداشت، یک وقت‌هایی روایت این اقتضا را ایجاد می‌کند که فیلم شما دیالوگ نداشته باشد اما یک وقت‌هایی اصرار داریم که فیلم هیچ دیالوگی نداشته باشد. در حالت دوم وقتی فیلم را می‌بینید با خود می‌گویید باید اینجا دیالوگی را می‌شنیدیم.

مرادی هم گفت: زمانی که ایده این فیلم به ذهنم آمد، اینچنین نبود که اصرار داشته باشم تا حتماً دیالوگی در آن نباشد بلکه به این فکر می‌کردم که فیلم چه چیزی می‌طلبد. خودم البته این تجربه را دوست داشتم. من خودم را کامل در فرآیند ساخت فیلم‌کوتاه «شیوع» به‌عنوان اولین فیلمم، رها کردم و به این فکر نمی‌کردم که اگر این کار را کنم کسی خوشش می‌آید یا نه.

این کارگردان ادامه داد: «شیوع» چیزی بین فیلم داستانی و تجربی است. برای تک‌تک اتفاقات داخل فیلم دلیل دارم، البته می‌دانم فیلمی موفق است که نیاز به توضیح نداشته باشد، در عین حال به نظرم فیلمی موفق است که بر سرش بحث شود. از این رو معتقدم فیلمی که همه از آن تعریف کنند موفق نیست.

علیزاده‌فرد توضیح داد: این فیلم نه به آن معنا تجربی است، نه داستانی. چون در فیلم تجربی قرار است یک تجربه جدید در روایت یا تکنیک ببینیم اما من در این فیلم تجربه جدیدی در تکنیک و روایت ندیدم و به تصور من «شیوع» یک فیلم داستانی است که اتفاقاً عناصر داستانی در آن نحیف‌تر به کار رفته است. البته این هم یک مدل از فیلمسازی است. من خودم فیلمسازم و می‌دانم که فیلمسازی چقدر سخت است.

فیلمی که هم می‌خنداند و هم حرف دارد

در ادامه نوبت به فیلم‌کوتاه «قضاوت» به کارگردانی آریا گازر رسید که در ابتدا به صورت مختصر به معرفی خود پرداخت و این فیلم را اولین تجربه کارگردانی‌اش معرفی کرد. سپس علیزاده‌فرد گفت: من «قضاوت» را دو سال پیش در جشنواره فیلم کوتاه تهران دیدم که یادم است بسیار مورد استقبال واقع شد. چون «قضاوت» فیلمی بود که موقعیت‌های کمیک آن به‌خوبی درآمده بود.

گازر درباره شکل‌گیری ایده فیلم «قضاوت» توضیح داد: دغدغه «قضاوت» از دوران تحصیل من در هنرستان می‌آید، در آن زمان همیشه وقتی کلاس داشتیم به دفتر مدیر احضار می‌شدیم که او هم مدام حرف می‌زد و ما کلاس را از دست می‌دادیم. همان موقع فیلم‌هایی را می‌دیدیم که یکی بیشتر از دیگری استانداردهای فیلمسازی را نداشتند! زمانی بیشتر متعجب می‌شدم که می‌دیدم اغلب به این فیلم‌ها خوب پرداخته می‌شد و از جشنواره سالانه هنرستان چند جایزه می‌گرفتند.

وی افزود: به این روند فکر می‌کردم که چگونه می‌توان این موقعیت را به نمایش دربیاورم. وقتی فیلم در پردیس ملت اکران شد عده‌ای در مواجهه با سکانس اول می‌گفتند این دیگر چه فیلمی است! اما از جایی به بعد مخاطب به‌یک‌باره غافل‌گیر می‌شد. البته من خیلی از جشنواره‌ها را به واسطه همین امر از دست دادم چون خیلی از جشنواره‌ها حوصله ندارند تا انتها فیلم را ببینند و وقتی ابتدای فیلم را می‌بینند، گمان می‌کنند یک فیلم کلاسی و آماتور است و آن را پس می‌زنند. ریسک دومی که انجام دادم نام این فیلم است که دم‌دستی است و خودم فکر می‌کنم بدترین اسم را انتخاب کرده‌ایم!

در ادامه علیزاده‌فرد درباره ویژگی‌های «قضاوت» گفت: مدل و خلاقیت گاهی در چینش حوادث و گاهی در اجرای فیلم رخ می‌دهد، خلاقیت در اجرای برخی اتفاقات در «قضاوت» ما را یاد کارهای سروش صحت می‌اندازد. با آنکه در روایت «قضاوت» داریم مدل فیلم در فیلم را می‌بینیم که یک مدل تکراری است، ولی این فیلم در چیدمان حوادث متفاوت است و خلاقیت دارد. خیلی‌ها معتقدند در فیلم‌های کمدی آن چیزی که سبب خنده می‌شود شگفت‌زدگی مخاطب است که این اتفاق چندبار در «قضاوت» رخ می‌دهد.

این کارگردان توضیح داد: پس از پایان برخی از فیلم‌های کمدی، شما وقتی با خودت تنها می‌شوی متوجه می‌شوی فیلم گرچه لحظات مفرحی برای تو داشته اما پیامی نداشته است اما ما با «قضاوت» می‌خندیم، شگفت‌زده می‌شویم و در انتها برای ما حرفی برای گفتن دارد. وقتی «قضاوت» را دیدم بیش از اینکه در قصه آن رابطه یک مدیر مدرسه با دانش‌آموز را ببینم رابطه یک مدیر فرهنگی با یک فیلمساز را دیدم.

چالش‌های روایت یک «زخم»

در ادامه پاتوق فیلم‌کوتاه نوبت به «زخم» به کارگردانی سحر نورمنور رسید که کارگردانش در نشست غایب بود. علیزاده‌فرد درباره «زخم» گفت: در این پکیج از فیلم‌ها، من حس متفاوت‌تری نسبت به «زخم» داشتم، این فیلم را قبلاً هم دیده بودم و باید بگویم پرداختن به برخی از موضوعات در فرهنگ و جامعه ما کار ساده‌ای نیست و «زخم» و «دابر» فیلم‌هایی هستند که موضوعات سختی دارند.

وی ادامه داد: «زخم» علاوه بر اینکه به مسأله بلوغ یک دختربچه می‌پردازد، موضوع احساس‌برانگیز نبود مادر را هم به تصویر می‌کشد که این امر می‌تواند همدلی مخاطب را به دنبال داشته باشد. ضمن اینکه کارگردانی و نویسندگی آن، کار ساده‌ای نبوده و حتی تدوین آن هم به‌اندازه است. همه این موارد کمک می‌کند تا دنیای فیلم برای ما باورپذیر باشد.

این کارگردان سینمای کوتاه، در ادامه در پاسخ به اظهارنظر یکی از مخاطبان مبنی‌بر اینکه «زخم» تنها در پی این بوده است که اشک مخاطب را دربیاورد، گفت: اینکه بگوییم فیلم می‌خواسته اشک مخاطب را دربیاورد و آن را محل اشکال بدانیم درست نیست، چون ما فیلم می‌سازیم که موضوعی را برای مخاطب باورپذیر کنیم. اگر منطق اتفاقات درون قاب درست نباشد، می‌شود پذیرفت که فیلم به دنبال ترحم مخاطب بوده است. اما در این فیلم این‌چنین نیست، «زخم» به لحاظ منطق روایی به دنبال این نبوده که گریه مخاطب را دربیاورد.

استفاده هنرمندانه «گرازها» از عناصر داخل قاب

فیلم «گرازها» به کارگردانی غلامرضا جعفری هم آخرین فیلم‌کوتاهی بود که در پاتوق هفتم مورد بررسی قرار گرفت اما کارگردانش در نشست حضور نداشت.

علیزاده‌فرد درباره این فیلم گفت: از یک جهت موقعیت «گراز» جذاب است اما یک بدی هم دارد و آن، این است که موضوع بکری ندارد. چون در فیلم کوتاه مهم این است که سوژه‌های بکری داشته باشید. در «گراز» از عناصر داخل قاب به شکل هنرمندانه‌ای بهره گرفته شده اما تکراری بودن سوژه و پایان‌بندی بد به آن ضربه زده است.

وی بیان کرد: پایان باز در فیلم‌سازی به این معنا این نیست که به همه موضوعات پاسخی داده نشود، بلکه به این معناست که تنها یکی دو سوال باقی بماند اما پایان این فیلم اصلا رها است.

کد خبر 6092034